Wondering..

Ακόμη δεν μπορώ να χωνέψω το πόσα πράγματα έχουν συμβεί αυτή τη χρονιά. Καλά και κακά! Στιγμές που μένουν στην σκέψη σου. Στιγμές που σε βυθίζουν στην μελαγχολία και άλλες στιγμές που σε κάνουν να σηκωθείς να χορέψεις από ευτυχία. Περίεργη χρονιά πραγματικά, αλλά με ενδιαφέρον.

Βαρέθηκα να γράφω και να αναπολώ ότι έχω χάσει. Γιατί είμαι ευγνώμων για ότι έχω λάβει μέχρι τώρα. Because I have love, and that keeps me going! Γιατί βλέπω στον καθρέφτη ένα άτομο που είχα να δω πάρα πολύ καιρό και μου είχε λείψει. Που πίστευε και έλπιζε σε κάτι. Μιας και είμαι ο πιο δύσκολος μου κριτής, ακόμη έχω δρόμο να τα βρω με τον εαυτό μου, αλλά έχω πράγματα για τα οποία αξίζει να παλέψω. Το είχα χάσει για πολύ καιρό αυτό. Είχα την αίσθηση πως ήμουν χαμένη μέσα στο δάσος και δεν υπήρχε σωτηρία να βγω μέσα από κει. Κι όμως βρήκα το μονοπάτι που οδηγεί πίσω σπίτι. Απλά έχω πολύ δρόμο να διαβώ ακόμη. Αλλά δεν πειράζει, γιατί ανακαλύπτω νέα πράγματα στην πορεία. Εξηγήσεις σε καταστάσεις που δεν καταλάβαινα πριν.

Έχω παρέα στην επιστροφή, το βλέπω αυτό και χαίρομαι γιατί πάντα είναι καλύτερο να έχεις κάποιον δίπλα σου να σου δίνει δύναμη όταν δεν μπορείς να προχωρήσεις.

Ότι δυσκολίες και να έχουμε, με ένα χαμόγελο ξεχνιούνται, έστω και για λίγο.

P.S. Το επόμενο blog θα γράφει για τα χαζά που έχουν συμβεί, γιατί πολλή σοβαρότητα έπεσε εδώ και δεν λέει!