Βασικά, δεν είναι τόσο υπέροχος ο κόσμος μας. Ανοίγοντας όμως την τηλεόραση και ότι Μ.Μ.Ε υπάρχει, αντιλαμβάνομαι πως τελικά ζούμε σε ένα καλύτερο κόσμο, αντίθετα με τους περισσότερους . Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Νομίζω όλοι μας γνωρίζουμε τι τρέχει τριγύρω μας. Πόλεμοι, πλημμύρες και αν συνεχίσω να γράφω δεν θα τελειώσω ποτέ.
Από τον καιρό που σπούδαζα και είχα βρει ανάμεσα στα μαθήματα τον αραβικό πολιτισμό, τον ενδιαφέρον μου μεγάλωσε για το συγκεκριμένο θέμα, για την θρησκεία του, τα έργα τους και την θέση της γυναίκας μέσα σε αυτό.
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο του Καλέντ Χοσσεϊνί ΄΄Στην Χώρα των Χρυσών Ήλιων΄΄ το οποίο μιλά για την ζωή 2 γυναικών στο σύγχρονο Αφγανιστάν.
Σαφώς και γνώριζα πως η ζωή των γυναικών σε χώρες που τηρείται τυφλά το Κοράνι, είναι υποδεέστερη από των αντρών, αλλά όχι σε αυτό το σημείο. Και ούτε ότι κάποτε υπήρχε ένα Αφγανιστάν που οι γυναίκες κυκλοφορούσαν ελεύθερες όπως εμείς εδώ, έχοντας καριέρες και δικαίωμα να μιλήσουν.
Σαφώς και δεν πιάνω ως θέμα συζήτησης το Κοράνι, γιατί ο καθένας δικαιούται να πιστεύει ότι θέλει, και θεωρώ πως το θέμα θρησκείας δεν κάνει να το βάλω στο δικό μου blog.
Aπλά μας βλέπω συνέχεια να παραπονιόμαστε για διάφορα θέματα όπως την έλλειψη χρημάτων, τον ελάχιστο χρόνο που μας μένει, την ασυνεννοησία μεταξύ φύλων και δεν έχουμε καθίσει πραγματικά να σκεφτούμε πως όντως ζούμε σε ένα καλύτερο κόσμο.
Ναι, σαφώς και έχουμε κάποια σοβαρά θέματα να αντιμετωπίσουμε αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως ζούμε σε ένα κόσμο με πολύ πιο σοβαρά προβλήματα από αυτά που έχουμε στον δυτικό κόσμο. Μπορεί ναι μεν σε κάποιους τομείς εμείς οι γυναίκες να μην είμαστε το ίδιο ίσες όσο και οι άντρες αλλά σαφώς και είναι αρκετά καλύτερη η θέση μας σε σχέση με κάτι χώρες που είσαι αναγκασμένη να κυκλοφορείς με την μπούρκα και γενικά να μην έχεις δικαίωμα για τίποτα. Η σε άλλες περιοχές που έχουν χάσει τα σπίτια τους, που δεν έχουν τίποτα να φάνε, που υπάρχει πόλεμος στην περιοχή και τόσα άλλα παραδείγματα
Δεν λέω πως η ζωή μας δεν έχει προβλήματα γιατί αλλιώς δεν θα λεγόταν ζωή αλλά παράδεισος, όμως είναι μια ζωή που μπορεί να βελτιωθεί. Μπορεί να βελτιωθεί εγκεφαλικά και για μερικούς ίσως και σωματικά. Μπορούμε να βρούμε χρόνο για τον εαυτό μας, να απολαύσουμε την ελευθερία που έχουμε, να παλέψουμε για τα θέλω μας. Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν. Αυτό να σκεφτούμε, να μπούμε στην θέση των παιδιών ενός κατώτερου Θεού και ίσως να καταλάβουμε πως ζούμε σε ένα υπέροχο κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου