Dear blog,
Δεν είναι ότι σε ξέχασα, απλά είμαι από τους ανθρώπους που προτιμώ να μιλάω, παρά να γράφω.
Να πω ότι έχω κάτι για να γράψω? Πολλά και τίποτα. Τα σκέφτομαι την μια στιγμή και την άλλη τα ξεχνώ
Θα έλεγα πως αυτή την στιγμή περιμένω κάποια πράγματα να αλλάξουν. And I don’t know why, but I’ve got a really good feeling about this.
Και όταν κάποιες στιγμές χάνεται αυτό το αίσθημα νιώθω χαμένη, αλλά σαν κλασσικός καμένος Υδροχόος βρίσκω κάτι θετικό και ξεχνώ τις έγνοιες μου για λίγο.
It’s all about the money these days, το βλέπετε παντού πλέον. Το θέμα δεν είναι να έχουμε πολλά, αλλά τουλάχιστον όσα αρκούν για μιά αξιοπρεπή ζωή.
Τόσο μόνο με ενδιαφέρουν. Γιατί το βασικό είναι, ακόμη και στις ‘δύσκολες εποχές’ να μην έχει χαθεί το χαμόγελο σου . Να βλέπεις αισιόδοξα το μέλλον. Και να νιώθεις ευτυχισμένος με απλά πράγματα.
You have to got hope.
Γιατί χωρίς ελπίδα είμαστε χαμένοι.
Και σύντομα θα είμαι δω να γράψω για κάτι πιο ενδιαφέρον.
Αυτή την φορά αφήστε με να πετάξω για λίγο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου