Φιλοτιμήθηκε ο ήλιος να μας κάνει μια επίσκεψη, αλλά βλέπω πως η βροχή παλεύει να νικήσει.. αλλά δε σου περάσει κυρά μου!! Εμείς θέλουμε να απολαύσουμε λίγο ήλιο και να μην ντυνόμαστε σαν τα κρεμμύδια.
Πίσω όμως στο θέμα μας.. Πριν λίγες μέρες μια κοπέλα έκανε την εξής ερώτηση : Τί είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε το καλό σε ανθρώπους που έχουν αποδείξει πόσο κακοί είναι ?
Kαι εκεί είχα απαντήσει ότι έχεις την ελπίδα πως ο άλλος έχει μια σπίθα καλού μέσα του. Το πιστεύω αυτό. Πόσες μα πόσες φορές μου είπαν, για το ένα η το άλλο άτομο πως δεν θα έπρεπε να ασχολούμαι μαζί τους και τσάμπα σπαταλώ το χρόνο μου. Αλλά δεν πιστεύω πως είναι έτσι. Σαφώς και δε μιλάω για άτομα όπως δολοφόνους βιαστές κ.ο.κ γιατί έτσι θα ανοίγα ένα άλλο κεφάλαιο. Μιλάω για άτομα που έκαναν κάποια λάθη στη ζωή τους, κάποια μεγάλα κάποια μικρά. Το πως φέρθηκαν στους άλλους. Τους δικούς τους και τα άλλα άτομα που πλήγωσαν.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία ακόμη? Δεν είπα για περισσότερες γιατί μετά άλλο να είσαι καλός και άλλο να είσαι θύμα. Αν έχεις πίστη στον άλλο δεν υπάρχουν πιθανότητες να αλλάξει ή έστω να βγάλει προς τα έξω τον καλό του εαυτό?
Ή όλα αυτά που σκέφτομαι είναι ουτοπικά, και για μια ακόμη φορά πρέπει να προσγειωθώ?
Πιστεύω πως κάποιοι άνθρωποι αλλάζουν, ή τουλάχιστον μετανιώνουν για τις επιλογές που έκαναν. Και αυτό είναι κάτι. Να καταλάβεις το λάθος σου.
Να δώσει στον άλλο να καταλάβει πως είναι να είναι στη θέση του. Walk a mile in their shoes .
Υπάρχουν πάντα 2 πλευρές. Αντί να είμαστε μονάχα αυτοί που κρίνουμε μπορούμε να είμαστε και αυτοί που θα δώσουμε το χέρι μας όταν ο άλλος ζητήσει βοήθεια. Όταν δίνεις καλό το καλό επιστρέφει πίσω σε σένα.
Remember that.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου